Vakantie euforie, border collies en een boze Spaanse chorizo

Hoi. Ik ben toch maar weer een blog begonnen. De inspiratie borrelt weer sinds ik weg ben. Met name toen we op een ochtend gewekt werden door een tierende blote Spanjaard. Toen dacht ik: dit moet ik opschrijven. Waarover straks meer.

Nou deze blog dus. Eigenlijk bracht Joseline me weer op het idee (waarvoor dank). En toen kwam Ad nog eens met een giller van een url op de proppen dus toen moest ik deze website wel creëren.

Wie wil kamperen moet klussen

Dit stukje is geschreven in Portugal nadat Ad en ik HEEL HARD gewerkt hadden aan onze banen en in de weekenden aan ons kampeerbusje. En nu dus op reis volop aan het genieten. De voldoening is groot bij elk zelfgebouwd kastje en laatje dat we opentrekken. Of als we ‘s avonds de lampjes aandoen die we met pijn en moeite in het plafond gemonteerd en aangesloten op de accu hebben. Of als we een prutje koken op het driepits gasstel dat we zelf hebben aangesloten na drie keer de verkeerde aansluiting gekocht te hebben. Klinkt bekend? Het lot van de klusser…

Route du soleil? Nou eerder route du kou lij

Ondanks grote klusvermoeidheid zijn we de eerste dag tot onder Orleans doorgereden. Daar hebben we in de vrieskou heerlijk geslapen, want het was zo stil!
De volgende dag croissants gehaald bij een Frans bakkertje want dat wil je natuurlijk. Deze dan weer wel heel karig binnen bij een tankstation opgegeten omdat het te koud was om in de camper te zitten. Helemaal doorgekacheld naar Biarritz met onderweg als hoogtepunt de grijze mist uit en de zonneschijn in rijden.

Niets van Biarritz gezien want de volgende ochtend vroeg alweer door gereden richting Lissabon. In Noord Spanje was het gewoon -6! Mooi wel dat Spaanse landschap met zo’n wit laagje rijp erop. Dat verwacht je toch niet?

Eindelijk rust

Om 17.00 was er eindelijk zee in zicht bij Aveira. Er liep zelfs een golfje dus hup de boards uitgepakt en erin gedoken. Ooooh wat hebben we genoten. Doodmoe naar bed natuurlijk en de volgende dag lekker keuvelen. In de zon liggen. Wandelingetje. Bakje. Campertje herinrichten. Middagdutje. Surfje. Belastingaangifte (Ad). Kokkerellen en naar bed.

Blije border collies en een boze Spanjaard

De dag erna besloten we naar Willem te rijden. We vinden hem met zijn vijf honden (Sem, Rox, Lila, Quinn en James) bij Supertubos onder Peniche.
Zo leuk om Willem weer eens te zien! Hij heeft twee jaar geleden Noordwijk verruild voor Italië alwaar hij een camping leidt en schapen drijft. We zijn lekker gaan plonzen en daarna naar een prachtige klif gereden.

De hondjes hadden daar meteen hun territorium afgebakend dus toen was het voor met name de twee pups Quinn en James wel even moeilijk toen er ‘s nachts een Spaans busje met daarin een stelletje en twee honden naast ons parkeerde. De volgende ochtend gingen de vijf border collies telkens als 1 front op de nieuwkomers af om hen te vertellen dat dit hún plekje was. Maar Willem heeft ze heel goed onder de duim dus 1 fluitje en ze kwamen in formatie weer terug rennen. Zo gaaf om te zien. Nu wil ik een chihuahua én een border collie.

Maar goed die baas van die honden vond het niet zo leuk. Dat kwam hij Willem ‘s ochtends direct na het wakker worden even vertellen. Naakt. Wijdbeens met zijn handen in zijn zij. Ik moest echt hard werken om niet in de lach te schieten. Stond daar een Spanjaard in vol ornaat te tieren.
Maar het was al gauw goed en later kwam die nog ff sorry zeggen. Daarna zagen we hem en zijn vriendin uitbundig in de rondte dansen. De eerste paradijsvogels konden we alweer afvinken. Ik word daar helemaal gelukkig van.

Daarna lekker honderd keer de bal van de heuvels afgegooid en afgelikt door een border collie die net mensenkak had geheten………… #campinglife. Maarja we waren toch binnen drie dagen al verwilderd. En ze zijn zo schattig en leuk dat ik ze zelfs dit vergeef. Bovendien duik je gewoon de zee in dan ben je weer schoon. Meteen even de GoPro uitgeprobeerd, waarvan akte:

Reality check

Na al die heerlijkheid - heb meelij met Ad want ik ben zo‘n persoon die de hele tijd benoemt hoe geweldig alles is - moest er natuurlijk wel een smet op de trip komen want niets is perfect. Dus de rest van de dag hebben we rondjes om Lissabon gereden om een bepaald verlengstuk voor de stroomkabel te zoeken en deze niet gevonden. Hoe dan ook een luxeprobleeem.

Op naar de Algarve!